در نظر ایرانیان باستان، تاریکی امری ناخوشایند بود و به همین سبب طولانی‌ترین شب سال را شبی نحس با بیشترین میزان نیروی شیطانی می‌دانستند. همین باعث می‌شد مردم این شب را بیدار بمانند و دور هم جمع شوند تا ناخوشی سراغ‌شان نیاید. هرچند امروزه دیگر کمتر کسی پیدا می‌شود که به چنین موضوعاتی معتقد باشد و تاریکی شب را منحوس بداند، اما ایرانیان هنوز هم سنت دور هم جمع شدن بلندترین شب سال را در بین خود حفظ کرده‌اند و در زمانه‌ای که انسان‌ها کمتر می‌توانند برای یکدیگر وقت بگذارند، یلدا را فرصتی مغتنم می‌شمارند برای تازه کردن دیدارها. اما در جهان بی‌انت‌های بالای سر ما چه رخ می‌دهد که پاییز هزاررنگ را با تاریکی عمیق‌تر و سیاه‌تر از همیشه به پایان می‌رسانیم

لحظه‌ی دقیق انقلاب زمستانی در ساعت ۱۲ و ۵۰ دقیقه ظهر روز شنبه اول دی ماه ۱۴۰۳، مهر تابان به نقطه انقلاب زمستانی می‌رسدبرآورد شده است